Deri Altına Yapılan İğneler

Deri Altına Yapılan İğneler: İğneler İğne yapmak, el çabukluğu ve beceri isteyen bir iştir. İğne yapan bir kimsenin kuralları bilmesi gereklidir. ilaç, mikropsuz olarak deri altına veya doğrudan hastalığın bulunduğu bölgeye şırınga ile verilmelidir. Oysa ağızdan alınan ilaçlar sindirim sistemi tarafından yavaş emilir, mide ve bağırsak salgılarıyla etkisiz hale gelebi Prensip olarak iğne, doktorlar veya hemşireler tarafından yapılmalıdır. Fakat günümüzde satılan, hazır sterilize şiringalar bu işi denememiz ve öğrenmemiz için bize imkân sağlamaktadır. Ancak dikkat edilecek önemli bir konuda toplar damarların içine yapılacak olan iğnelerin sadece doktorlar ve hemşireler tarafından; belkemiğine yapılması gereken iğnelerin ise kesin olarak deneyimli doktorlar tarafından yapılmasıdır.
ilacı çekmek için: Bunlar çelik veya nikelden yapılan 1,5 2 cm uzunluğunda iğnelerdir. iğnenin ucu ilacı içine çekebilecek biçimde kesilmiş ve sivriltilmiştir. Aşağı kısmı şırıngaya takılabilecek biçimde metal veya plastikten yapılmış ve silindir biçimindedir. Enjeksiyon için Bunlar pompa ve pistondan oluşan şırıngalardır. Genellikle bu şırıngaların üstü ilaç dozajlarını belirleyecek şekilde işaretlenmiştir. Şırınga ve pistonlar cam veya plastikten yapılmıştır. Plastik şırıngalar bir defa kullanılır ve atılırlar. Bunlar su geçirmez ve sıkı bir şekilde ambalajlanmış özel kâğıt poşetlerin içinde steril olarak satılır. Cam şırıngaların temizliği, kaynamayla olur. Doktorlar cam şırıngaları sıcak buhara tutarak sterilize ederler. Eskiden şırınga ve iğnelerin sterilize edilmesi kloroform veya eterle yapılırdı.

Enjeksiyon yapılacak yerlerin seçimi: Enjeksiyon anında ve enjeksiyondan sonra, herhangi bir kanamaya meydan vermemek için, igne yerinin seçiminde dikkatli davranmak gerekir. Deri altında sürekli bir hareket söz konusudur. çünkü kılcal damarlar ve kan damarları deriye çok yakın bir yüzeyden geçerler. İğnenin batırılışı sırasında, bu damarlara rastlanırsa, kanama görülebilir. Bu nedenle, damarların bulunmadığı yerlere iğne yapmak gerekir.
Örneğin: kalça oyluğunun dış kısmı, kolun dış yüzeyi gibi.. (2-20 cm³) hacimli ve (5 cm) uzunluğunda bir iğneli şırıngayı alarak, ambalajını iğneye dokunmadan açınız. İğnenin koruyucusunu çıkararak, gerekirse kaynatarak sterilize ediniz. Daha sonra, ilacın ampulünü kırarak, iğneyi şişenin içine, ilacı çekecek biçimde sokunuz ve ilacı şırıngaya çekerek hava kabarcıklarından arıtınız. Deriyi alkol veya tentürdiyotla sildikten sonra 2 parmağınızın arasına sıkıştırarak, iğneyi dibine kadar batırınız. İğne ucunun altderi tabakasına rastlamamasi için, deri içinde hafifçe oynaması lazımdır. Eğer ilaci verirken kabarcık oluşursa, iğnenin yönünü değiştirmeniz yeterlidir. Enjeksiyon bittikten yani ilaç deriye verildikten sonra, iğneyi hafifçe çekip, o bölgeyi alkollemeniz gerekir.

Enjeksiyon sırasında oluşabilecek kazalar: İğnenin deri altında kırılması durumunda,deri yarılarak iğne çıkarılmalıdır. Bu duruma genelde pek rastlanmaz. Ancak inatçı ve çok hareketli kimselerde görülmesi söz konusudur. Ayrıca iğne yerinde mikrop kapmasından oluşabilecek yangılanmalara da rastlanabilir.
Dikkat: iğnenin ucu herhangi bir toplardamara ya da atardamara gelebilir. Bu durumda enjektörünüze kan gelecektir. Bu gibi durumlarda ilacı vermeyiniz, enjeksiyonu başka bir verden deneyiniz. En güvenilir yöntem, igneyi sapladıktan sonra pistonu hafifçe çekerek, kan gelip gelmediğine bakmaktır.